گرینویچ لندن
گرینویچ لندن
این که چرا عقربه های ساعت شما با عقربه های ساعت فردی در امریکا، روسیه، چین و یا انگلستان متفاوت است، بر می گردد به وجود منطقه ای به نام گرینویچ. نصف النهار گرینویچ با طول و عرض صفر جغرافیایی در حال حاضر مبدا زمان و تعیین ساعت در مکان های مختلف دنیا شده است.
این منطقه در جنوب شرقی لندن در انگلستان قرار دارد و به عنوان یک منطقه سلطنتی محسوب می شود.
شما به راحتی از طریق اتوبوس و قطار و یا از طریق قایق بر رودخانه تیمز می توانید به گرینویچ بروید.
برای توریست ها بهترین گزینه رفتن از طریق رودخانه و برگشتن با قطار است تا در کنار این که از قایق سواری لذت می برید، مناظر دیدنی مانند چشم لندن، کلیسای جامع سنت پل، برج لندن و تاور بریج را ببینید.
به محض این که از قایق پیاده شوید و قدم بر روی ساحل گرینویچ بگذارید، روبروی خود کشتی کاتی سارک که یکی از معروفترین کشتی های جهان است را می بینید. از این این کشتی برای آوردن چای از چین استفاده می شد
این کشتی در ۲۶ آپریل ۲۰۱۲ بعد از ۶ سال و صرف هزینه ۵۰ میلیون پوند دوباره باز شد. شما می توانید به روی کشتی بروید، در آن جا چای میل کنید و در مورد این که ملوانان چگونه بر روی کشتی کار و زندگی می کردند اطلاعاتی کسب کنید.
همچنین این کشتی برای کسانی که به عکاسی علاقمند هستند، مکان مناسبی است تا ساعاتی را در آن جا بگذرانند و عکس های خوبی بگیرند.
کوئینز هاوس یکی دیگر از مکان هایی است که می توانید در گرینویچ برای بازدید به آن جا بروید.
این بنا در سال ۱۶۱۶ میلادی توسط معمار زبده اینیگو جونز برای همسر پادشاه جیمز اول ساخته شد.
تاریخچه ساعت گرینویچ چیست ؟
در قرن نوزدهم نگهداشتن زمان کاری شخصی بود. معمولا ساعت ساز شهر و یا ساعت بزرگی که در شهر نصب کرده بودند نمایش دهنده ساعت رسمی آنجا می‌بود.
در این بین عده‌ای نیز با حرکت هفتگی به نقاط مختلف و تنظیم ساعت مردم آنجا شروع به راه‌اندازی کسب و کاری برای خود کرده بودند.
با گسترش سیستم حمل و نقل مشکلاتی در این زمینه پیش آمد چرا که قطار ها وقتی می خواستند حرکت کنند هر کدام نمی توانستند ساعت ها را با هم تنظیم کنند چون که ساعت ها در مبدا و مقصد با یکدیگر فرق داشت
در همان اوایل قرن نوزدهم انگلیسی‌ها تصمیم گرفتند که شرکت‌های راه آهن و لوکوموتیوها ساعت‌های خود را به شکل مداوم با ساعت لندن هماهنگ کرده تا این مشکل برطرف شود و این روش تا ۷ سال بعد از آن اجرا می‌شد که در سال ۱۸۴۷ شرکت‌های راه آهن موظف به هماهنگ کردن ساعت‌های خود با گرینویچ بجای لندن شدند.
این امر تا سال ۱۸۴۸ در تمام شرکت‌های راه آهن انگلیس عملی شد. ۵ سال بعد نیز دیگر شرکت‌های انگلیسی هم این کار را انجام دادند.
به دنبال تغییرات ساعت در انگلیسی، امریکایی ها نیز در فکر استفاده از گرینویچ به عنوان یک ساعت رسمی افتادند. این تصمیم در ظهر روز ۱۸ نوامبر و با فرستادن همزمان سیگنال ساعت از طریق تلگراف به شهرهای بزرگ آمریکا عملی شد.
نهایتاً در کنفرانس بین‌المللی که در این خصوص در شهر واشنگتن برگزار شد، سران ۲۵ کشور دنیا تصمیم گرفتند که گرینویچ را به عنوان ساعت استاندارد جهانی قبول کنند.
