چارلز دیکنز
چارلز دیکنز
چارلز دیکنز، نویسندۀ بریتانیایی، در 7 فوریۀ 1812 متولد شد و در 9 ژوئن 1870 از دنیا رفت.
از مهمترین آثار وی می‌توان به “الیور تویست”، “داستان دو شهر”، و “آرزوهای بزرگ” اشاره کرد.
او خود را پسری کوچک و نه چندان تحت مراقبت می‌پنداشت و بیشتر وقت خود را در بیرون از خانه می گذراند.
دیکنز به شکلی سیری ناپذیر و با علاقه‌ای خاص، رمانهای «توبیاس اسمولت» و «هنری فیلدینگ» را می‌خواند. خانواده دیکنز تا حدودی ثروتمند بودند و او برای مدتی در مدرسه خصوصی «ویلیام گیلز» آموزش دید.
اما این دوران رفاه ناگهان به سر آمد؛ زیرا پدرش به علت بدهی، در زندان بدهکاران لندن، «مارشالسی»، زندانی شد.
دیکنز در سن 12 سالگی فکر میکرد که به اندازه کافی بزرگ شده است. از این رو در کارخانه قایق‌سازی مشغول به کار شد. او روزانه ده ساعت کار می کرد و با شش شلینگی که در هفته دریافت می نمود، مجبور بود کرایه خانه را بپردازد و به خانواده‌اش که به همراه پدر در زندان مارشالسی بودند، کمک کند
دلخوری و رنجش دیکنز از موقعیتی که در آن زندگی میکرد، درون‌مایه اصلی آثار او را شکل داد. در این ارتباط دیکنز در رمان خود با نام «دیوید کاپرفیلد» – که به روشنی به شرح زندگی نویسنده می‌پردازد - نوشته است :
«برای من هیچ‌گونه پند، تشویق، دلداری، یاری و حمایتی از سوی هیچ کس وجود نداشت؛ به گونه ای که امیدوار بودم زودتر به بهشت بروم».
نکته جالب درباره او اینکه دیکنز عاشق کلاغی بود که به عنوان حیوان خانگی از آن نگهداری میکرد و نامش را “گریپ” گذاشته بود. وقتی که این پرنده مرد، دیکنز آن تاکسی درمی کرد و در اتاق مطالعه‌اش گذاشت.
او با همسرش،صاحب ده بچه شدند. از این میان تعداد کمی در زندگی خود به موفقیت رسید.
