جشن های کشور ارمنستان »
جشن درندز با آتش افروزی
این جشن بیشتر مخصوص تیره های هنودو اروپایی می باشد و از دید ایرانیان نام این جشن ، جشن سده و جشن ارمنیان درندر می باشد.این جشن در ایران نیز ار دوران ماداها تا آخر دوره صفویان برگزار می شد .در قدیم ارمنی ها آتش را صفات زنانه می دانستند و بالعکس برای آب صفات مردان را نسبت می دادند.در این روز ارامنه به کلیسا می روند و در کلیسا روحانی آنجا پس از به جای آوردن مراسم مذهبی ، از محراب کلیسا شمعی بر می دارد و سپس به محوطه کلیسا رفته و بوته هایی در انجا که تدارک دیده شده را به آتش می کشد.
این جشن در روز 13 فوریه برگزار می گردد که مصادف با 24 بهمن ماه می باشد.
جشن های کشور ارمنستان باریگندان »
در ایران با نام برغندان شناخته می گردد و در واقع یکی جشنی است کهن در دو ملت ارمنی و ایرانی! واژه باریگندان در ارمنی بمعنا شادمانی است . این جشن در پیش از مسیحیت نیز برگزار می گشته و ابراز شادی و برقراری این جشن نشان از شادی دو قوم برای فرا رسیدن ایام روزه بوده است. از صفات شاخص این جشن ، برابری کامل در آن روز میان قشرها و قوم های جامعه و همچنین آزادی انتقاد از بزرگان و توانگران بود.در این مراسم شب نشینی با نقاب هم بسیار جالب و از ارکان جشن می باشد.
جشن ناواسارد
شاید بتوان گفت که مهمترین جشن های کشور ارمنستان می باشد که اولین ماه در روزشمار ارمنستان در گذشته ها دور ، ناواسارد نام داشت که بمعنای ” سال نو ” بوده و در اولین روز از این ماه یعنی اولین روز سال همه به جشن و شادی می پرداختند آن هم با شرکت همگان. در عید ها هم رقابت های ورزشی مانند دو ، اسب سواری و ارابه رانی برگزار می شگت و نوازندگان تازه‌ترین آهنگ‌های خود را می‌نواختند.در این جشن مردم چهره پوش و نقاب های بر خود می پوشاندند و به این دلیل که نقاب ارواح پلید را گریزان کنند!
این جشن امروزه در 11 اگشت هر سال با شکوه فراوان برپا می گردد.در چند سال اخیر ورزش ناواسارد که از جشن ها آن دوران اقتباس شده ، در جمهوری ارمنستان برگزار می‌شود.
البته جشن ناواسارد بر پایه طبق تحقیقات دارای اصل و ریشه پارسی است و نام آن مترادف با نوسرد است که از جمله قدیمی ترین اعیاد ایرانی بوده که در دوره مادها برگزار می گردید.
جشن وارداوار
جشن واردآمور که در ایران به عید آب پاشی شهرت دارد ، از جشن ها کهن و بسیار محبوب این کشور بشمار می رود.در این روز و در طی جشن در اماکن مختلف و عمومی به یکدیگر آب می پاشند و در کنار آن کبوترپرانی و رقابت ها و مسابقات ورزشی نیز تدارک می دیده اند.
بنا به تحقیقات محققان این جشن مربوط به الهه آستغیگ و الهه آناهید در قبل مسیح می باشد و بنا بر افسانه ها ارامنه آن زمان ، این الهه، الهه زیبایی، باروری و حاصل‌خیزی بود و برگزاری این جشن در فصل تابستان به منظور طلب باران و برکت بوده است.
جشن آب پاشی در اصل یک جشن آریایی می باشد و در ارمنستان به همین شکل اما با مضمون و مراسم ویژه خودشان همه ساله برگزار می گردد.
