بحران تعفن لندن
بحران تعفن لندن
در تابستان سال ۱۸۵۸ میلادی، مردم لندن به یکباره خودشان را درگیر مشکل بوی بد در سطح شهر یافتند. برای قرنها، مردم لندن، «رود تیمز» را تبدیل به زبالهدانی کرده بودند و از آن به نوعی برای دفع فضولات و زبالههای انسانی و صنعتی استفاده میکردند در نتیجه این اتفاق این بود که تی حیوانات هم نمی توانستند در این منطقه سکونت داشته باشند چه به انسان ها
بوی بد ناشی از این مجرا رفته رفته بیشتر شد تا اینکه در سال ۱۸۵۸ تبدیل به یک بحران اجتماعی – محیطی شد و از این بحران به نام تعفن بزرگ یاد میکنند.
در تابستان همان سال، دمای هوا به شدت گرم شد. به طوری که تا به حال سابقه نداشته بود لندن به این درجه از دما برسد
در نهایت به این نتیجه رسیدند که بازسازی سیستم فاضلاب شهر لندن تنها گزینه برای حل این مشکل است. بنابراین نمایندگان پارلمان به سرعت دست به کار شدند و تنها در ظرف ۱۸ روز لایحهی آن را آماده کردند،
مسئولیت قرار دادن یک سیستم فاضلاب جدید برای آن به عهدهی «جوزف بازالگت» قرار گرفت.
اما این پایان این مشکل نبود. ساختن این سیستم فاضلاب جدید مصادف شد با شیوع بیماریهایی به نام تیفوس و وبا!
بیماریای که با استنشاق گاز حاصله از مواد در حال پوسیدن شیوع پیدا کرده بود. حالا این بوی تعفن کار را به جایی رسانده بود که داشت جمعیت لندن را تهدید میکرد. چهار سال قبل از این موضوع، «جان اسنو» که پدر علم اپیدمولوژی مدرن بود،درباره این مشکل ناشی از آب های راکد هشدار داده بود
برای برطرف شدن مشکل همه ان ها با هم تیم شدند و به شکل منحصر به فردی فاضلاب را معماری کردند و این معماری در اطراف رودخانه تیمز به حدی زیباست که امروزه تبدیل به جاذبه ای تاریخی و توریستی شده است
یزدان گشت سفیران,مرکز تخصصی وقت سفارت و پیکاپ ویزا جهت کسب اطلاعات بیش تر با دفتر یزدان گشت تماس حاصل فرمایید.